مظفر بقایی و حسن آیت یاران ! آیت در مجلس سید محمود کاشانی و سید رضا زوارهای و به نظر برخی مورخان عبدالله جاسبی محمد قوچانی سیاستمدارانی در جهان یافت میشوند که همزمان دو نقش متضاد را در تاریخ بازی میکنند. دو نقش متناقض که جمع آنها تنها در رمانهای پلیسی و مافیایی ممکن است و خلق آنها تنها از عهدهی نویسندگان داستانهای تخیلی برمیآید: ظاهر شدن در دو مقام "قربانی شده" و "قربانیکننده"! داستان ما اما یک داستان تخیلی نیست، گرچه در ایران از این داستانهای خیالی بسیار روایت شده است. اوج این چهرهپردازیها و نقشآفرینیها را هنرمند معاصر ایرانی زندهیاد علی حاتمی در داستان هزاردستان ساخته و پرداخته است اما حتی هزاردستان هم سراسر خیال نبود. "خانِ مظفر" علی حاتمی همان "فرمانفرما"ی تاریخ معاصر ایران بود. پدرخواندهی بسیاری از امرای حکومت و حتی مخالفین دولت که با وجود همه افسانههای تاریخی هرگز به وصال حکومت نرسید. علی حاتمی فرمانفرما را "خان مظفر" نامید بدون آنکه این نام دلالتی واقعی داشته باشد اما در نهضت ملی ایران این چهرهی "