بیدار

تاریخ انتشار : ۰۹ آبان ۱۳۹۰, ساعت ۲۰:۰۰ نهمین نامه‌ به رهبری محمد نوری زاد   در این اواخر، بیشترین مخاطب پرخاش های جناب شما نه آمریکا و اسراییل و دزدان و نابکاران، که مردم معترض خودتان بوده است .   به نام خدایی که پیر نمی شود   سلام به محضر رهبر جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت الله خامنه ای ۱ – نامه ی نهم مرا در این ثانیه های بی بازگشت، آینه ای تصور کنید که قرار است تصویر صادقانه ای از جمال جمیل شما را باز بتاباند. بیایید و بجای نگاه به آینه های متعارف، خود را در آبگینه ی صاف وصیقلینِ این نوشته ی من تماشا کنید. مگرنه این که: "مومن، آینه ی برادرخویش است"؟ اطمینان دارم از این که من دراین مقال، پای از گلیم فرزندی بِدر برده و خود را تا مرتبه ی برادری بالا کشانده ام، آزرده خاطر نمی شوید. چرا که من نیز پای به وادی کهنسالی نهاده ام. و شما نیک می دانید که کهنسالی، ورطه ی خاموشِ خوف و رجاست . ۲ – در کهنسالی، یک پای لرزان آدمی در گور است و پای دیگر او در دنیا . در کهنسالی، افق روبرو در دسترس است، و گذشته، با هر فراز و فرودش در پس و پشت. این کهنسالی است که از یک س